شبی خــواب دیدم شهی مهربان                          که شـــــــاید بود نـــــــام او پهلوان 

صــــدایم در آن مـــوقع رفت بر هوا                          چرا من بگشتم ز آقـــــــــــــــا سوا 

چه کاراست برمن که عامل شوم                          یکی زان همه یـــــــار شامل شوم

جـــــــــــواب آمد از آن بلندای کوه                           به اول چه خوب است خلقی نکوه

از آن پس بگویم به اصلاح خویش                           که ناید در این راه مشـکل به پیش

پس از آن بـــــــــــرو بر سر دیگران                           که باشد ثـــوابش بسی بــیـــکران

بیــامد زســـوی خــــداونــــــد حی                          وصیــت کنم بـر تو آن امر ونـهــــــی

بیـــــــــــامد صـدا زان علمدار حق                          برو جانب کـــــــــــــــــودک مستحق 

بــخــــوانید بر من دعای فــــــــــرج                          بگویید بر مــــــــــردم اند کــــــــــرج

که دنیای فانی بود مردمـــــــــــان                           نباشد چنین فـــکـرتان آب و نــــان

بیامد صـــــــــــــدا از افق های دور                          که داوود باید که باشی صبـــــــــور

که ظاهر شود مهدی فاطـــــــــمه                          دهد بر همه ظــــــــــــلم ها خاتمه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: